Op de EISTA WERF in Nederhemert Zuid werden in de jaren 1959-1981 vele duizenden schepen gebouwd. De bekendste daarvan waren de Doerak motorschepen. Onlosmakelijk verbonden met de watersport in Nederland. De boten waren en zijn een succes. Nog steeds is er geen werf die in stalen plezierboten gelijkwaardige aantallen heeft weten af te zetten. Maar liefst 2500 Doerakken zagen het levenslicht in het Brabantse land. Geruime tijd was Pro Aqua in Meppel de hoofddealer van Doerak motorschepen. Inmiddels is de haven verkocht en heeft het een doorstart als jachthaven gemaakt waar uiteraard heel veel Doerakken op een rij te zien zijn.
In 1973 kwam de Doerak 850 ten tonele met wat meer wijzigingen in de diverse modelvariaties. Geen witte maar beige kuiptenten van een andere zeilmaker. In de modellen met open kuip komt meer ruimte boven de hekbank door een extra ‘knik’ in de tent. De preekstoel op het voordek zit niet meer aan het kajuitdak vast maar komt los te staan. Er komt iets meer luxe aan boord, vooral in de grotere modellen vinden koelkast, geiser, gaskachels een plek in het interieur. Andere kleuren dan groen en blauw zijn dan ook mogelijk, er worden zelfs Bordeauxrode Doeraks gesignaleerd. De gasbun is op alle modellen verhuisd naar het achterschip, 780/780AK krijgt ervoor in de plaats een groter voorraam. Stapelbedden worden vervangen door banken, op te maken als dubbelbed. De types in deze lijn zijn de 680, 680AK, 850AK en 950PAV. Deze laatste heeft een paviljoendek over het gehele achterschip waardoor er onderdeks veel slaapgelegenheid kan worden gecreëerd.
De nieuwere modellen, eigenlijk al vanaf 1974, hebben een iets gewijzigde vormgeving. De gangboorden zijn helemaal vlak geworden, of met een knik, ze volgen de zeeg van het vrijboord niet meer. Het kajuitdak loopt niet meer rond maar een beetje hoekig. Voorin de kajuit vind je nu een groter klapraam. De stuurstandramen hebben een iets gewijzigde hoek en zijn smaller dan de kajuit. Bij de kleinere modellen bestaat de boeg nog maar uit 2 vlakke i.p.v. 3 enigszins vloeiende platen waarmee het uiterlijk nog wat hoekiger is geworden. De types in deze lijn waren de 600, 700(vanaf 1975), 730AK, 800 en de 800AK.
De Eista werf heeft de oliecrisis en bijbehorende economische malaise niet kunnen overleven. Begin 80er jaren was daar de opheffings-uitverkoop. De bouwrechten, mallen, tekeningen en onderdelen werden verkocht aan Pro Aqua. Sinds 6 jaar dragen de huidige eigenaren van deze haven en jachtservicebedrijf, de Doerak erfenis met zich mee. Met veel plezier overigens, alles ademt Doerak aan de Steenwijkerstraatweg in Meppel. Ook van het originele archief is nog veel over. Prachtig om te zien. Een groen verschoten A5 spiraalboekje waar keurig alle gegevens van ieder bouwnummer met de hand in staat opgeschreven. Van iedere Doerak is hiermee de historie te achterhalen. Een boekje om in een brandvrije kluis op te bergen.
Vind Doerak op Botenbank: klik hier
De geschiedenis
Geestelijk vader van de Doerak is Maurits baron van Wassenaar. Ergens begin jaren 60 leek het hem een goed idee een boot voor de gewone man op de markt te brengen. De kern van zijn visie hierop was veel ruimte aan boord, weinig kosten, een Nederlandse uitstraling, seriebouw en staal als bouwmateriaal. Met scheepse dogma’s had zijn plan niet veel te maken, het mocht ook een caravan op een ponton worden, als het maar aan de eisen voldeed. Baron van Wassenaer schakelde tekenaar Dick Lefeber in om uit alle ideeën die ter tafel lagen een bruikbaar ontwerp te destilleren. De rompvorm van een schouw werd als basis gekozen. Prima geschikt om mee droog te vallen en bovendien een eenvoudige, dus goedkoop te produceren, constructie met optimale binnenruimte en een tijdloos Hollands uiterlijk. Zo gedaan kwam najaar 1964 de eerste Doerak op het water, toen nog simpelweg ‘Doerak’ geheten zonder toevoeging van de lengtemaat. Het concept sloeg direct aan. Niet alleen de vormgeving viel op maar ook qua prijsstelling was de boot een revolutie. De aanschaf lag op ongeveer de helft van wat gebruikelijk was voor een jacht van dergelijke afmetingen. Aan het proefmodel, later bekend geworden onder de naam Doerak 850, werden enkele wijzigingen doorgevoerd na de eerste proefvaarten. De scheg werd verlengd en ook de hekdrive is na een paar eerste exemplaren vervangen door een schroefasinstallatie. Vanaf de lancering op de bootshow van Hamburg in oktober 1964 was duidelijk dat de Doerak een hit zou gaan worden, zo’n onvervalst inhaken en meezingliedje van Hollandse bodem.
Doerak door de jaren heen
Kenmerkend voor de eerste Doerak 850 (1964) was een verhoogd dek met een dwarsslaper eronder en stapelbedden boven de langsbanken. Op het voordek zat de railing vast aan het kajuitdak. Bij de kleinere modellen heeft het veel weg van een kinderbox. De oorspronkelijke motor van de 850 was nog een Volvo Penta Aquamatic D19 hekdrive, daardoor stond er een motorkist met ‘tafeltje’ in de hekbank. Later werd dat de bekende Peugeot met een gewoon roer met kwadrant. De types in deze lijn zijn de 700, 750, 850, 950, 1050 en 1100. De Doerak 780 (1968) werd gelanceerd met enkele aanpassingen. Het verhoogde voordek is verdwenen waardoor het gangboord gelijkvloers doorloopt. In het geval van de 650 kwam hier de beroemde voorkuip-met-voordeur voor terug, deze misschien wel opvallendste Doerak moest het zonder gangboorden doen. Bij de 780/780 AK kwam de gasbun op het voordek met daaronder extra bergruimte. Alle Doeraks worden vanaf dit jaar gestraald en verzinkt. De types in deze lijn zijn: 650, 780, 780AK.
In 1973 kwam de Doerak 850 ten tonele met wat meer wijzigingen in de diverse modelvariaties. Geen witte maar beige kuiptenten van een andere zeilmaker. In de modellen met open kuip komt meer ruimte boven de hekbank door een extra ‘knik’ in de tent. De preekstoel op het voordek zit niet meer aan het kajuitdak vast maar komt los te staan. Er komt iets meer luxe aan boord, vooral in de grotere modellen vinden koelkast, geiser, gaskachels een plek in het interieur. Andere kleuren dan groen en blauw zijn dan ook mogelijk, er worden zelfs Bordeauxrode Doeraks gesignaleerd. De gasbun is op alle modellen verhuisd naar het achterschip, 780/780AK krijgt ervoor in de plaats een groter voorraam. Stapelbedden worden vervangen door banken, op te maken als dubbelbed. De types in deze lijn zijn de 680, 680AK, 850AK en 950PAV. Deze laatste heeft een paviljoendek over het gehele achterschip waardoor er onderdeks veel slaapgelegenheid kan worden gecreëerd.
De nieuwere modellen, eigenlijk al vanaf 1974, hebben een iets gewijzigde vormgeving. De gangboorden zijn helemaal vlak geworden, of met een knik, ze volgen de zeeg van het vrijboord niet meer. Het kajuitdak loopt niet meer rond maar een beetje hoekig. Voorin de kajuit vind je nu een groter klapraam. De stuurstandramen hebben een iets gewijzigde hoek en zijn smaller dan de kajuit. Bij de kleinere modellen bestaat de boeg nog maar uit 2 vlakke i.p.v. 3 enigszins vloeiende platen waarmee het uiterlijk nog wat hoekiger is geworden. De types in deze lijn waren de 600, 700(vanaf 1975), 730AK, 800 en de 800AK.
Beleggingsobject
Het succes van de Doerak en de aantallen die er daardoor van zijn gemaakt maken dat er een levendige tweedehandsmarkt is deze boten bestaat. Daarbij lijken het wel beleggingsobjecten. Een Doerak 600 had bij de introductie eind 60er jaren een prijs van 17.500,- Nederlandsche florijnen. Nu anno 2007 heeft Pro Aqua een volledig gerenoveerde 600 in de verkoop. Na 37 jaar weer in smetteloze staat gebracht, een stoer snoepje om te zien. De prijs van deze zgan 600 is ook 17.500,- maar dan in wel in die vermadelije euro. Overigens is aan het prijsverloop van de Doerak goed te zien hoe de Nederlandse economie zich ontwikkelde in die jaren. Van 17.500,- ging de prijs van een 600 in 1974 naar 24.960,- In 1978 was dat gestegen tot 34.900,- De laatst genoteerde prijs was Fl 48.500,- De prijs is misschien we de enige doelstelling die niet helemaal gelukt is vast te houden. De gewone man waar het ontwerp oorspronkelijk voor is bedoeld zal toch een aardig bedrag moeten betalen om een Doerak te kunnen gaan varen. Aan de andere kant krijg je dit bij verkoop weer terug omdat de afschrijving te verwaarlozen is. Ook op het onderhoud loop je niet leeg. Het is geen technisch ingewikkeld hoogstandje met alle kans op storingen van dien. Wel is het een zwaargebouwd casco wat met een beetje liefdevolle aandacht eeuwig meegaat. Het huidige succes op de tweedehandsmarkt is toch ook ingegeven door de wetenschap dat het duurzame schepen zijn.
De Eista werf heeft de oliecrisis en bijbehorende economische malaise niet kunnen overleven. Begin 80er jaren was daar de opheffings-uitverkoop. De bouwrechten, mallen, tekeningen en onderdelen werden verkocht aan Pro Aqua. Sinds 6 jaar dragen de huidige eigenaren van deze haven en jachtservicebedrijf, de Doerak erfenis met zich mee. Met veel plezier overigens, alles ademt Doerak aan de Steenwijkerstraatweg in Meppel. Ook van het originele archief is nog veel over. Prachtig om te zien. Een groen verschoten A5 spiraalboekje waar keurig alle gegevens van ieder bouwnummer met de hand in staat opgeschreven. Van iedere Doerak is hiermee de historie te achterhalen. Een boekje om in een brandvrije kluis op te bergen.
Vind Doerak op Botenbank: klik hier
